Kącik logopedyczny

 

Zabawy logopedyczne dla dzieci młodszych

 


Uwaga, wszystkie ćwiczenia powinny odbywać się w formie zabawy! Nigdy nie dłużej niż przez kilka minut (5-10), należy je wpleść naturalnie w rytm dnia, nie przykładając do nich zbyt
dużej wagi, unikając presji i zdenerwowania. Jednorazowo wybieramy kilka ćwiczeń, a później kolejne.

 

Łódki - dmuchanie na papierowe łódki, lekkie przedmioty pływające w misce z wodą.
Naśladowanie odgłosów zwierząt kotek mruczy „mmmm”, wąż syczy „ssss”,
pszczoła bzyczy „bzzz”, pociąg jedzie „fufufu”.

Naśladowanie śmiechu różnych ludzi: mężczyzna - głośne hohoho, kobieta o średnim
natężeniu - hahahaha, staruszka cichutko hehehe, dziewczynki hihihi, chłopcy -
szybko hahaha.

Nauka unoszenia języka na górne zęby, zlizywanie słodkiego kremu z podniebienia
przy szeroko otwartych ustach.

Winda przy otwartych ustach poruszanie językiem raz do góry raz na dół
Zakładamy górną wargę na dolną i odwrotnie
Naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym
charakterystyczny odgłos kląskania.

Naśladowanie mlaskania
Świnka - wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki.
Wymawianie na przemian a-o.
Wymawianie uuu a następnie iiii.
Wysuwanie warg do przodu i krążenie kółeczek
Słoń ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć
językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.

Dotykanie językiem raz dolnych, raz górnych zębów przy maksymalnie otworzonych
ustach.

Balonik - nadymanie policzków, usta ściągnięte.
Całuski - ściągamy mocno wargi i cmokamy posyłając do siebie buziaki.
Wydmuchiwanie baniek mydlanych.
Gotowanie wody - dmuchanie przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki
powietrza. Dmuchamy na zmianę: długo, krótko - jak najdłużej, słabo, mocno, bardzo
mocno, gotuje się i kipi!

Gra na instrumentach muzycznych: organkach, trąbce, gwizdku.

• Nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami.

Ćwiczenie „wesoły dźwig” Usiądźcie razem przy stole. Postaw przed dzieckiem talerzyk, na którym rozsypiesz
kilka małych cukierków (lub kulek zbożowych). Zadaniem dziecka będzie chwytanie
ich ustami i przenoszenie do twojej dłoni. Usta dziecka będą dźwigiem, a twoja dłoń budowlą.

Ćwiczenie „zmęczony konik” Tę zabawę możesz przeprowadzić kilka razy w ciągu dnia. Pokaż dziecku , jak parska
konik, a następnie poproś trzylatka o powtórzenie.

 

Zabawy logopedyczne dla dzieci starszych

 

Uwaga, wszystkie ćwiczenia powinny odbywać się w formie zabawy! Nigdy nie dłużej niż przez kilka minut (5-10), należy je wpleść naturalnie w rytm dnia, nie przykładając do nich zbyt
dużej wagi, unikając presji i zdenerwowania. Jednorazowo wybieramy kilka ćwiczeń, a później kolejne.


Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych
itp.

Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych
ustach.

Naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym
charakterystyczny odgłos kląskania.

Winda otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą raz do góry, raz
do dołu.

Malarz maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie,
zaczynając od zębów w stronę gardła.

Młotek wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o
dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa.

Żyrafa ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj
wyciągnąć język do góry, najdalej jak potrafisz.

Słoń ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć
językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.

Balonik - nadymanie policzków, usta ściągnięte.
Całuski - ściągamy mocno wargi i cmokamy posyłając do siebie buziaki.
Niejadek - usta wciągamy w głąb jamy ustnej.
Zmęczony konik - parskanie wargami.
Podwieczorek pieska chwytanie ustami drobnych cukierków, chrupek, kawałków
skórki chleba, itp.

Kto silniejszy? - napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące
naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę.
Uwaga dajmy dziecku szansę wygrania zawodów.

Rybka - powolne otwieranie i zamykanie warg tworzących kształt koła, zęby
"zamknięte".

Świnka - wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki.
Wąsy - wysuwanie warg jak przy wymawianiu u, położenie na górnej wardze słomki
lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania.

Drzwi do domu- buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak
wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają.

Straż pożarna - wyraźne samogłosek szerokie wymawianie samogłosek w parach: e o,
i u, a u.

Suszarka utrzymywanie przy pomocy warg słomki, wciąganie powietrza nosem,
wydychanie przez słomkę na dłoń (odczuwanie ciepłego powietrza).

Dmuchanie na chorągiewki i wiatraczki.
Tańczący płomyczek - dmuchanie na płomień świecy, tak by wyginać go pod
wpływem dmuchania.

Łódki - dmuchanie na papierowe łódki, lekkie przedmioty pływające w misce z wodą.
Wydmuchiwanie baniek mydlanych.
Dmuchanie na papierowe ozdoby zawieszone na nitkach różnej długości. Przy tych
ćwiczeniach posługujemy się raz nosem, raz ustami.

Kto dmuchnie dalej? - zdmuchiwanie kulki waty kosmetycznej, lekkich przedmiotów.
Wyścigi samochodowe - dmuchanie na papierowe kulki po wytyczonej trasie
(narysowanej na podłodze, kartce).

Gotowanie wody - dmuchanie przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki
powietrza. Dmuchamy na zmianę: długo, krótko - jak najdłużej, słabo, mocno, bardzo
mocno, gotuje się i kipi!

Nadmuchiwanie baloników, zabawek i piłek z folii.
Gra na instrumentach muzycznych: organkach, trąbce, gwizdku.
Wysłuchiwanie dźwięków z otoczenia dziecko zamyka oczy i przez ok. 1 minutę
stara się skoncentrować na tym jakie dźwięki słyszy, następnie otwiera oczy i po
kolei mówi, co słyszało;

Rozpoznawanie odgłosu darcia papieru, stukania wysypywanych klocków,
przelewania wody, stukania łyżeczką o szklankę itp., (dziecko ma zasłonięte oczy)

Zabawa „Gazetowe głosy” - prowadzący demonstruje odgłosy: potrząsanie kartką,
stukanie w kartkę, pocieranie kartki o kartkę, zgniatanie kartki, rozrywanie kartki,
dzieci słuchają ich oraz obserwują, następnie pojedynczo odgadują w/w odgłosy z
zasłoniętymi oczami.