Kącik logopedyczny
Zabawy logopedyczne dla dzieci młodszych
Uwaga, wszystkie ćwiczenia powinny odbywać się w formie zabawy! Nigdy nie dłużej niż przez kilka minut (5-10), należy je wpleść naturalnie w rytm dnia, nie przykładając do nich zbyt
dużej wagi, unikając presji i zdenerwowania. Jednorazowo wybieramy kilka ćwiczeń, a później kolejne.
• Łódki - dmuchanie na papierowe łódki, lekkie przedmioty pływające w misce z wodą.
• Naśladowanie odgłosów zwierząt – kotek mruczy „mmmm”, wąż syczy – „ssss”,
pszczoła bzyczy „bzzz”, pociąg jedzie „fufufu”.
• Naśladowanie śmiechu różnych ludzi: mężczyzna - głośne hohoho, kobieta o średnim
natężeniu - hahahaha, staruszka – cichutko hehehe, dziewczynki – hihihi, chłopcy -
szybko hahaha.
• Nauka unoszenia języka na górne zęby, zlizywanie słodkiego kremu z podniebienia
przy szeroko otwartych ustach.
• Winda – przy otwartych ustach poruszanie językiem raz do góry raz na dół
• Zakładamy górną wargę na dolną i odwrotnie
• Naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym
charakterystyczny odgłos kląskania.
• Naśladowanie mlaskania
• Świnka - wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki.
• Wymawianie na przemian a-o.
• Wymawianie uuu a następnie iiii.
• Wysuwanie warg do przodu i krążenie kółeczek
• Słoń ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć
językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.
• Dotykanie językiem raz dolnych, raz górnych zębów przy maksymalnie otworzonych
ustach.
• Balonik - nadymanie policzków, usta ściągnięte.
• Całuski - ściągamy mocno wargi i cmokamy posyłając do siebie buziaki.
• Wydmuchiwanie baniek mydlanych.
• Gotowanie wody - dmuchanie przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki
powietrza. Dmuchamy na zmianę: długo, krótko - jak najdłużej, słabo, mocno, bardzo
mocno, gotuje się i kipi!
• Gra na instrumentach muzycznych: organkach, trąbce, gwizdku.
• Nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami.
• Ćwiczenie „wesoły dźwig” Usiądźcie razem przy stole. Postaw przed dzieckiem talerzyk, na którym rozsypiesz
kilka małych cukierków (lub kulek zbożowych). Zadaniem dziecka będzie chwytanie ich ustami i przenoszenie do twojej dłoni. Usta dziecka będą dźwigiem, a twoja dłoń budowlą.
• Ćwiczenie „zmęczony konik” Tę zabawę możesz przeprowadzić kilka razy w ciągu dnia. Pokaż dziecku , jak parska
konik, a następnie poproś trzylatka o powtórzenie.
Zabawy logopedyczne dla dzieci starszych
Uwaga, wszystkie ćwiczenia powinny odbywać się w formie zabawy! Nigdy nie dłużej niż przez kilka minut (5-10), należy je wpleść naturalnie w rytm dnia, nie przykładając do nich zbyt
dużej wagi, unikając presji i zdenerwowania. Jednorazowo wybieramy kilka ćwiczeń, a później kolejne.
• Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych
itp.
• Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych
ustach.
• Naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym
charakterystyczny odgłos kląskania.
• Winda otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą raz do góry, raz
do dołu.
• Malarz maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie,
zaczynając od zębów w stronę gardła.
• Młotek wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o
dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa.
• Żyrafa ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj
wyciągnąć język do góry, najdalej jak potrafisz.
• Słoń ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć
językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.
• Balonik - nadymanie policzków, usta ściągnięte.
• Całuski - ściągamy mocno wargi i cmokamy posyłając do siebie buziaki.
• Niejadek - usta wciągamy w głąb jamy ustnej.
• Zmęczony konik - parskanie wargami.
• Podwieczorek pieska chwytanie ustami drobnych cukierków, chrupek, kawałków
skórki chleba, itp.
• Kto silniejszy? - napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące
naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę.
Uwaga dajmy dziecku szansę wygrania zawodów.
• Rybka - powolne otwieranie i zamykanie warg tworzących kształt koła, zęby
"zamknięte".
• Świnka - wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki.
• Wąsy - wysuwanie warg jak przy wymawianiu u, położenie na górnej wardze słomki
lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania.
• Drzwi do domu- buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak
wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają.
• Straż pożarna - wyraźne samogłosek szerokie wymawianie samogłosek w parach: e o,
i u, a u.
• Suszarka utrzymywanie przy pomocy warg słomki, wciąganie powietrza nosem,
wydychanie przez słomkę na dłoń (odczuwanie ciepłego powietrza).
• Dmuchanie na chorągiewki i wiatraczki.
• Tańczący płomyczek - dmuchanie na płomień świecy, tak by wyginać go pod
wpływem dmuchania.
• Łódki - dmuchanie na papierowe łódki, lekkie przedmioty pływające w misce z wodą.
• Wydmuchiwanie baniek mydlanych.
• Dmuchanie na papierowe ozdoby zawieszone na nitkach różnej długości. Przy tych
ćwiczeniach posługujemy się raz nosem, raz ustami.
• Kto dmuchnie dalej? - zdmuchiwanie kulki waty kosmetycznej, lekkich przedmiotów.
• Wyścigi samochodowe - dmuchanie na papierowe kulki po wytyczonej trasie
(narysowanej na podłodze, kartce).
• Gotowanie wody - dmuchanie przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki
powietrza. Dmuchamy na zmianę: długo, krótko - jak najdłużej, słabo, mocno, bardzo
mocno, gotuje się i kipi!
• Nadmuchiwanie baloników, zabawek i piłek z folii.
• Gra na instrumentach muzycznych: organkach, trąbce, gwizdku.
• Wysłuchiwanie dźwięków z otoczenia dziecko zamyka oczy i przez ok. 1 minutę
stara się skoncentrować na tym jakie dźwięki słyszy, następnie otwiera oczy i po
kolei mówi, co słyszało;
• Rozpoznawanie odgłosu darcia papieru, stukania wysypywanych klocków,
przelewania wody, stukania łyżeczką o szklankę itp., (dziecko ma zasłonięte oczy)
• Zabawa „Gazetowe głosy” - prowadzący demonstruje odgłosy: potrząsanie kartką,
stukanie w kartkę, pocieranie kartki o kartkę, zgniatanie kartki, rozrywanie kartki,
dzieci słuchają ich oraz obserwują, następnie pojedynczo odgadują w/w odgłosy z
zasłoniętymi oczami.